De derde generatie antikraak

We zijn op bezoek bij de Louis de Leeuw op het Bleekerseiland, een schiereilandje in het midden van Meppel. Een prachtige locatie met een nog veel mooier verhaal. Louis de Leeuw woont namelijk antikraak op het eiland dat vroeger van zijn opa was.

Rint Massier, de opa van Louis is ook aangeschoven. Tot 2009 was Rint samen met zijn broer Harm de eigenaar van het Bleekerseiland. De gebroeders Massier hadden een goedlopend bouwbedrijf en de ruimte op het Bleekerseiland leende zich uitstekend voor de opslag van allerlei bouwmaterialen. Voor Rint is het ook een speciaal moment, want voor het eerst sinds ze het eiland verkochten aan de gemeente Meppel en woningcorporatie Woonconcept, komt hij terug op de plek waar hij is opgegroeid.

Privé eiland midden in Meppel

Rint en zijn broer genoten al als kleine jongens met volle teugen van alle aspecten op het eiland. Rondom op het eilandje stonden bomen en aan beide kanten lag water. Slechts één doorgang gaf toegang tot het eiland hetgeen veel privacy opleverde. De grootvader van Rint huurde het eiland tot aan de oorlog. Na de oorlog was de moeder van Rint min of meer verplicht het eiland te kopen. En zo kwam het eiland definitief in bezit van de familie Massier.

Rint haalt zijn iPad erbij waarop nog allerlei oude foto’s te zien zijn. “Kijk, hier zie je een luchtfoto uit de jaren 70. En hier mijn ouders voor het huis in de jaren ’30.” Rint heeft alle oude foto’s gedigitaliseerd. “De luchtfoto’s mochten eigenlijk niet gemaakt worden destijds in verband met de koude oorlog, maar ze zijn wel heel mooi he?”

Antikraak op het Bleekerseiland in het centrum van Meppel
Het Bleekerseiland midden Meppel in de jaren 70 || Copyright: Rint Massier

Louis legt uit: “Je moet het eigenlijk zien als een groot huis dat verdeeld is in twee huizen. Het huis waar we nu inzitten was het huis van de broer van mijn opa”. Rint vervolgt:”We hebben gewoon een band met dit eiland. Dat is er nog steeds en dat gaat ook niet weg.” Hij kent de complete geschiedenis van het eiland en vertelt er dan ook in geuren en kleuren over. Af en toe laat hij een foto zien die in een van zijn digitale fotoboeken staat. Als we buiten lopen maakt Rint visueel wat we nu niet meer zien. De bomen die er stonden, hoe de huizen er vroeger uitzagen en hoe ze de schuur een meter moesten inkorten omdat de nieuwe wagens er niet meer doorheen konden. Alle sporen van het verleden zijn nog zichtbaar.

Antikraakwoningen in Meppel
De woningen op het Bleekerseiland – Bron: Stichting Oud Meppel

Kippenvel

Maar het verhaal hoe Louis hier kwam te wonen is helemaal gevuld met toevalligheden. In 2013 schreef Louis zich in voor een opleiding. Hij had een introductiedag en ‘s avonds kwam hij op het station in gesprek met een jongen die daar stond te wachten. De jongen vertelde dat hij in Meppel woonde. “Ok. Ik ook”, zei Louis. Toen de jongen vertelde dat hij op een soort schiereiland woonde, omgeven door kanalen, kreeg Louis gelijk kippenvel: hij herkende het gelijk als het Bleekerseiland, het eiland waar zijn opa en oma altijd gewoond hebben.

Louis werd op een gegeven moment opgebeld. Hij had het contact altijd warm gehouden met die jongen die op het Bleekerseiland woonde en die vertelde: “Volgens mij gaan ze het huis naast mij, ook antikraak verhuren via Interveste.” Louis nam gelijk contact op met Interveste en liet weten welke geschiedenis hij had met het huis en dat hij er graag wilde wonen. Hij kwam in aanmerking voor een bezichtiging en besloot het huis te bewonen. “Zodoende woon ik nu in het huis van mijn grootouders!”

“En dat voelt heel goed”, zegt Rint trots.