Gevaar asbest is algemeen bekend: eigen schuld

Tot in de jaren negentig was het goedkope en duurzame asbest een gangbaar bouwmateriaal. Het kan in de bouw aanwezig zijn, maar ook in zelf getimmerde schuurtjes of – zoals in dit geval – keukenzeil. Vormt de enkele aanwezigheid van asbesthoudend materiaal in het gehuurde een gebrek en schadeveroorzakende factor? Is verhuurder aansprakelijk?

De casus

Huurder gaat emigreren en zegt de huur op. Bij de voorinspectie meldt de mutatieopzichter dat huurder de vloerbedekking ter overname kan aanbieden, of uit de woning moet verwijderen. Huurder kiest voor het laatste. In de keuken ligt laminaat met daaronder twee lagen (verlijmd) zeil. Handmatig verwijderen blijkt een probleem en ook met de schuurmachine wil het niet lukken, zodat huurder contact opneemt met de huismeester. Die vermoedt dat het zeil asbesthoudend is en vraagt huurder onmiddellijk te stoppen en de woning verlaten. Na onderzoek blijkt het zeil inderdaad wit (niet-hechtgebonden) asbest te bevatten. Verhuurder heeft huurder niet tijdig en op de juiste wijze gewaarschuwd, meent huurder, en is daarom aansprakelijk voor alle schade door de aanwezigheid van het asbesthoudend zeil in de woning. Volgens verhuurder is huurder er bij de asbestinventarisatie in 2005 op gewezen dat alleen de bouw is onderzocht en niet de door huurders aangebrachte materialen. Verhuurder acht zich niet verantwoordelijk voor schade door asbest in zeil dat door huurder zelf is aangebracht. Huurder is bovendien aan de slag gegaan met een schuurmachine – dat is onbegrijpelijk en was voor verhuurder zeker niet te voorzien. Dat huurder zo veel moeite wilde doen om het zeil te verwijderen, wijst erop dat hij het zelf heeft gelegd. Op de huurovereenkomst is het oude huurrecht van toepassing en het is dus aan huurder te bewijzen dat hij de woning met asbesthoudend zeil heeft gehuurd.

Het oordeel van de rechter

Verhuurder heeft zijn huurders adequaat (via folders, bewonersblad en de website) voor de gevaren van asbest gewaarschuwd en zelfs nadrukkelijk “keukenzeil” als voorbeeld genoemd. Huurder gaat volgens de rechter wel erg gemakkelijk voorbij aan het feit dat hij het asbesthoudende materiaal zelf onzichtbaar heeft gemaakt door daar overheen eerst nieuw zeil en later laminaat aan te brengen. Verhuurder kon daardoor niet op de hoogte zijn van het asbesthoudende zeil onder de vloerbedekking. Dat het zeil aanwezig was bij aanvang van de huur staat niet vast, zodat geen sprake is van een gebrek. De enkele aanwezigheid van asbesthoudend zeil betekent niet dat het gehuurde niet het genot kon verschaffen dat huurder mocht verwachten. Zolang het onaangeroerd werd gelaten, kon het immers geen kwaad. Maar ook al zou de vloerbedekking wel bij aanvang aanwezig zijn geweest en zou verhuurder enig verwijt kunnen worden gemaakt, is eventuele schade met name aan huurder zelf te wijten. Huurder erkent dat de gevaren van asbest al lange tijd van algemene bekendheid zijn. Door zijn ondeskundige, onbegrijpelijke en voor verhuurder onvoorzienbaar bewerking van de vloerbedekking met een schuurmachine is het asbesthoudend materiaal door de hele woning gaan stuiven. Niet de aanwezigheid van het zeil, maar dat stuiven is de schadeveroorzakende factor geweest. Schade, voor zover daarvan sprake is, is dus geheel aan de eigen schuld van huurder toe te rekenen. (Uitspraak Rechtbank ’s-Gravenhage van 15 november 2012, niet gepubliceerd)