‘Wie ben jij ook alweer?’

Sinds 2020 woont Tom voor Interveste in Haaren en vanaf dat moment is hij via Club van Vrijwilligers ook 6 uur per week vrijwilligerswerk gaan doen bij een zorgboerderij. De doelgroep waarmee hij werkt zijn mensen met zware dementie. Iedere week maakt hij opnieuw kennis met zijn cliënten en halen zij herinneringen op.

Tom is een wandelbuddy voor twee cliënten. Zijn eerste cliënt is een heer van 83 jaar oud. Met een lach vertelt Tom dat zijn cliënt vroeger een echte charmeur was, én nog steeds! Ook wandelt Tom met een 63-jarige vrouw die liever breit dan wandelt, maar toch de nodige vitamientjes binnen moet krijgen. ‘Hoe we deze dame meekrijgen om te wandelen? We vertellen haar iedere keer dat we naar de markt gaan om inkopen te doen, dat vindt ze fantastisch.’

Connectie

En zo benieuwd als dat ik was, heb ik Tom gevraagd of hij het moeilijk vindt om te werken met dementerende mensen. Daar waar velen zeggen dat ze omgaan met dementie best lastig vinden, vertelt Tom hoe inspirerend het voor hem is: ‘Ik vind het prachtig om te zien dat, ondanks alle narigheid in de wereld, deze mensen zo in hun eigen wereld leven en daar naar mijn beleving best blij mee zijn. Daarbij halen ze over het algemeen ook vaak herinneringen op die echt grappig zijn om te horen!’

“Je ontmoet elkaar namelijk iedere keer weer voor het eerst.”

Maar echt een connectie is moeilijk te maken zegt Tom. Je ontmoet elkaar namelijk iedere keer weer voor het eerst. Deze mensen hebben geen idee dat je al weken lang, iedere keer met ze gaat wandelen. De vraag ‘Wie ben jij ook alweer?’ is dan ook vaak onvermijdelijk.

Knuffelhond mét diploma.hondje Lola

Vanuit het verleden werkt Tom al met dementerende mensen. ‘Vroeger had ik een hondje, Lola. Zij was mijn allerbeste maatje en was ook knuffelhond voor een zorginstantie in Deventer. ‘Lola had hier zelfs een diploma voor, maar helaas is ze in maart 2021 overleden.’ Wanneer Tom en Lola op bezoek gingen bij cliënten, was direct te zien hoe leuk deze mensen het vonden: ‘Tijdens het aaien en spelen met Lola zag je de cliënten helemaal opleven.’

Gedragsverandering

‘Werken met dementerende ouderen is iets moois, dit maakt juist dat we elkaar weer helemaal opnieuw leren kennen. Inmiddels ken ik hun verleden en weet ik hoe ik moet inhaken wanneer mijn cliënten bang of ontdaan zijn. Door de cliënten terug te laten denken aan herinneringen uit het verleden zorg je dat ze wat kalmeren en kun je het vertrouwen weer terugwinnen.’ Weet Tom.

‘Maar jezelf echt laten beïnvloeden door gedragsverandering van je cliënt, gaat eigenlijk niet. Tuurlijk is het moeilijk wanneer je jouw Buddy achteruit ziet gaan of wanneer deze overlijdt. Het feit dat je iemand in de laatste paar momenten van zijn/haar leven blijdschap hebt kunnen bieden, is werkelijk prachtig. Dat verzacht de pijn.’ En daar is de verpleging het ook mee eens: ‘Af en toe werpen ze een knipoog naar me toe om te laten merken hoe dankbaar ze met me zijn.’

Ik vroeg Tom of hij nog iets kon mededelen aan de bewoners die ook twijfelen om vrijwilligerswerk te gaan doen: ‘Ik kan iedereen aanraden om een paar uurtjes per maand te besteden aan vrijwilligerswerk. ‘Met dankbaarheid en de liefdevolle reacties betalen ze je echt meer dan terug.’

Zelfs wanneer je elkaar iedere week opnieuw leert kennen…