Parkeren van auto’s in de voortuin is niet toegestaan

Als bewoners van hun voortuin een parkeerplek maken, verarmt dat het straatbeeld. Een voortuin is bedoeld als sfeervolle overgang van openbaar naar privé. Huurster denkt daar heel anders over en parkeert haar auto’s gewoon in de verwaarloosde voortuin, die op zichzelf al geen fraai aanzicht biedt. Dit is een doorn in het oog van verhuurster.

De casus

Huurster gebruikt de bij het woonhuis behorende voortuin als parkeerplaats voor verschillende auto’s en pleegt aan die tuin geen enkel onderhoud. Omdat huurster geen gehoor geeft aan de herhaalde verzoeken om haar auto’s op straat te parkeren en de tuin op orde te brengen, stapt verhuurster uiteindelijk naar de rechter. De voortuin moet namelijk gewoon netjes worden onderhouden en het parkeren van auto’s in de voortuin is niet toegestaan. Verhuurster vordert daarom – met een fikse dwangsom als extra prikkel – een parkeer- en stalverbod en ook de veroordeling van huurster om alle noodzakelijke werkzaamheden in de voortuin te verrichten en de rommel op te ruimen. Huurster neemt het verhuurster kwalijk dat deze haar bij het aangaan van de huurovereenkomst niet heeft verteld dat voor parkeren in de straat een parkeervergunning is vereist. Huurster komt voor zo’n vergunning namelijk niet in aanmerking, omdat de auto op naam van haar schoonmoeder staat. In de buurt zijn verder geen parkeerplaatsen beschikbaar en dat is voor huurster, die een jong kind heeft, een groot probleem. Op aanraden van de parkeerwacht parkeert huurster daarom haar auto in de voortuin. Bovendien zijn er meer bewoners die in de voortuin parkeren. Huurster wil wel verhuizen naar een buurt waar wel in de straat geparkeerd kan worden.

Het oordeel van de rechter

Anders dan huurster stelt, zijn er niet meerdere mensen in de straat die hun auto in de voortuin parkeren en is er wel voldoende parkeergelegenheid in de directe omgeving van de woning. Verhuurster heeft erop gewezen dat het erg onwaarschijnlijk is dat een parkeerwacht huurster heeft aangeraden om haar auto in de voortuin te parkeren. Los daarvan kan dit huurster niet baten, omdat een parkeerwacht geen zeggenschap heeft over de eigendommen van verhuurster. Dat de voortuin al bij aanvang in een slechte staat van onderhoud verkeerde, zoals huurster stelt, is door verhuurster ontkend en ook onderbouwd. Huurster is in de gelegenheid gesteld haar argumenten nader toe te lichten, maar heeft dat niet gedaan. De kantonrechter is daarom van oordeel dat alle vorderingen van verhuurster toewijsbaar zijn, hoewel de dwangsom tot een lager bedrag wordt teruggebracht. Huurster mag geen gemotoriseerde voertuigen meer in de voortuin van het woonhuis stallen of parkeren – doet zij dat toch, dan verbeurt zij een dwangsom van 50 euro per dag. Huurster moet ook het noodzakelijke onderhoud aan de tuin verrichten: zij moet een dubbel tegelpad vanaf de voordeur naar de openbare weg aanleggen, de voortuin met teelaarde egaliseren, gras of andere jonge planten of struiken planten, het onkruid, de rommel en de overbodige beplanting verwijderen, en de aanwezige bomen en struiken fatsoenlijk snoeien – ook dit op straffe van verbeurte van een dwangsom van 50 euro per dag als huurster daar niet voor zorgt. (Rechtbank Noord-Holland van 8 oktober 2014, ECLI:NL:RBNHO:2014:13261)