Mag voordeur van huurder niet meer in beeld?

De verhouding tussen huurder en de familie B, buren van elkaar en beiden huurders van dezelfde woningstichting, is niet goed. Er zijn bemiddelingsgesprekken gevoerd en die hebben geleid tot een aantal afspraken. In feite komen die afspraken erop neer dat de buren elkaar met rust zullen laten.

De casus

Verhuurster heeft in het seniorencomplex waarin huurder en de familie B wonen alle woningen laten voorzien van een intercomsysteem met camera. Via dit camerasysteem kunnen bewoners zien wie er bij de eigen voordeur en de hoofdingang van het complex staat en wat zich in de gemeenschappelijke ruimten afspeelt. Het systeem is bij de meeste woningen, ook die van de familie B, geplaatst op de muur naast de toegangsdeur. Bij huurder is de installatie op zijn verzoek op de kopse kant van de woning aangebracht. Om onderling te kunnen videobellen en berichten te kunnen ontvangen, zijn in het systeem de naam- en adresgegevens van alle bewoners opgenomen. Treft een bezoeker een bewoner niet thuis, dan kan deze later aan de hand van een automatisch gemaakte foto zien wie er langs is geweest. Huurder vordert van verhuurster dat zij binnen vier weken het camerasysteem van de familie B zodanig verplaatst, dat de voordeur van huurder niet meer in beeld komt en zijn privacy niet langer wordt aangetast. Het doel van het systeem, het vergroten van de veiligheid, kan de ontoelaatbare schending van zijn privacy niet rechtvaardigen. Huurder wil ook dat zijn persoonlijke gegevens uit het camerasysteem van zijn buren worden verwijderd – zeker omdat er tussen hen al de nodige conflicten zijn geweest. Volgens huurder vergroot het camerasysteem de mogelijkheid dat de buren hem bespieden: zij kunnen zijn voordeur continu in de gaten houden en maken foto’s van zijn voordeur als er bij hen wordt aangebeld. Bovendien houdt het camerasysteem de overlast door de familie B in stand, terwijl verhuurster juist tegen die overlast moet optreden, aldus huurder.

Het oordeel van de rechter

Het camerasysteem werkt blijkbaar zo, dat het hoofdzakelijk is gericht op de voordeur van de bewoner zelf. Men kan niet in de woning van de buren kijken, het systeem filmt niet, maakt wel automatisch een foto van de bezoeker die aanbelt, maar de bewoner zelf kan er geen foto’s mee maken. Nog daargelaten dus of de buren met het camerasysteem ook de voordeur van huurder goed kunnen zien, merkt de rechter op, kan niet worden vastgesteld dat zij die voordeur daadwerkelijk in de gaten houden. Huurder heeft aangegeven dat het voorkomt dat de buurvrouw achter hem aangaat, zodra hij de woning heeft verlaten. In het midden latende of de buurvrouw dat inderdaad doet, hoeft dat in ieder geval niet te betekenen dat zij hem via het camerasysteem heeft gezien. Huurder heeft namelijk ook aangegeven dat de buurvrouw het dichtdoen van zijn voordeur kan horen. Als gezien de werking van het systeem al sprake zou zijn van een inbreuk op de privacy, is die volgens de rechter zo gering dat het belang bij plaatsing van het camerasysteem, om de veiligheid te vergroten, moet voorgaan. Verhuurster hoeft het camerasysteem bij de buren dus niet te verplaatsen. Ook niet om eventuele overlast te beperken, want het staat niet vast dat daarvan sprake is en dat verhuurster daar iets aan moet doen. Wat tot slot de persoonlijke gegevens in het systeem betreft, die kan huurder eenvoudig zelf verwijderen. (Uitspraak Rechtbank Rotterdam van 25 april 2014, ECLI:NL:RBROT:2014:3975)