Waterschade leegstaand pand niet verzekerd!

A constateert waterschade in zijn leegstaande pand: de cv-ketel blijkt een storing te hebben gehad en de waterleidingen zijn uit hun verbindingssokken gesprongen. Het water loopt uit het plafond en langs de muren. A sluit de waterleiding af, schakelt de stroom uit en maakt melding van de waterschade bij zijn assurantietussenpersoon.

De casus

Assurantietussenpersoon V laat A weten dat de schade niet voor vergoeding in aanmerking komt, omdat de dekking vanwege de leegstand is beperkt tot brand-, vlieg- en stormschade. De polis omvat meerdere gebouwen en is destijds naar aanleiding van de leegstandmelding door A voor het betrokken pand gewijzigd (bestemming: leegstaand kantoorpand). Waterschade is voor dat risico-adres uitdrukkelijk uitgezonderd. De beperking van de dekking is aan A bevestigd en vervolgens ook bij de verlenging van de gebouwenverzekering op het polisblad vermeld. A zegt echter niet te zijn geïnformeerd en betrekt V en de verzekeraar in rechte. Omdat V naar aanleiding van de leegstandmelding A alleen heeft laten weten dat de verzekeringspremie zou stijgen, maar niet dat de dekking zou worden beperkt, ging A ervan uit dat die dekking geen wijziging onderging. De rechtbank heeft de vordering tegen de verzekeraar afgewezen en die tegen V toegewezen, omdat V expliciet voor de verminderde dekking tegen waterschade had moeten waarschuwen en dus haar zorgplicht heeft geschonden. Ook al zou A (voormalig notaris) het gewijzigde polisblad wel hebben ontvangen en al eerder met leegstand te maken hebben gehad, had V toch een toelichting moeten geven en expliciet moeten waarschuwen voor de gevolgen van de leegstand. V meent dat zij wel aan haar zorgplicht heeft voldaan en niet de door de rechter veronderstelde informatie- en/of waarschuwingsplicht heeft. De polisbladen zijn aan A verstrekt en A was hoe dan ook bekend met de gevolgen van leegstand voor de dekkingsomvang, aangezien bij een ander leegstaand pand van A een zelfde beperking van de dekking aan de orde was.

Het oordeel van de rechter

Indien A voorafgaand aan het schadevoorval één of meer van de polisbladen heeft ontvangen, heeft V daarmee volgens het hof afdoende informatie verstrekt over de gevolgen van leegstand voor de dekkingsomvang van de verzekering. De informatie op de polisbladen is beknopt, duidelijk en overzichtelijk en met betrekking tot het betrokken pand valt in één oogopslag op dat de dekkingsomvang afwijkt van die van de andere objecten en ook waaruit die afwijking bestaat, aldus het hof. Voor het aannemen van een verdergaande informatie- of waarschuwingsplicht ziet het hof geen grond. Van A – voormalig notaris en professionele verzekeringnemer – mag worden verwacht dat hij de in de polisbladen opgenomen informatie leest. Uit de omstandigheid dat A melding heeft gemaakt van leegstand blijkt in elk geval dat hij van de bewuste bepaling op de hoogte was. A betwist de ontvangst van de polisbladen, maar het hof gaat er vanuit dat A vóór het evenement ten minste één van de polisbladen wel heeft ontvangen. V heeft A dus met het ter beschikking stellen van de polisbladen voldoende over de gevolgen van leegstand voor de verzekeringsdekking van het pand geïnformeerd. Dat betekent dat het vonnis waarvan V in beroep is gekomen wordt vernietigd en dat A hetgeen hij op basis van het eerdere vonnis van V heeft ontvangen moet terugbetalen, met rente. (Uitspraak Gerechtshof Amsterdam van 23 september 2014, ECLI:NL:GHAMS:2014:3960).